Τι κι αν προσπαθώ να σε συγχωρήσω
πάλι το μυαλό και η καρδιά με πάνε πίσω.
Τέτοια προδοσία μου λένε ποτέ,
μα ποτέ να μη τη σβήσω.

Και ζηλεύω το Θεό και ζηλεύω το Θεό
δεν μπορώ όπως εκείνος κι εγώ να συγχωρώ.
Και ζηλεύω το Θεό μα να σε διώξω δεν μπορώ
αχ, και να ήταν εφιάλτης κι αυτό που ζω.

Τι κι αν τον καημό θέλω να τον πνίξω
μέσα στο πιοτό κι απ’ την αρχή ν’ αρχίσω.
Πάλι προδοσία περνάει απ’ το μυαλό
και με κάνει να μεθύσω.

Και ζηλεύω το Θεό και ζηλεύω το Θεό
δεν μπορώ όπως εκείνος κι εγώ να συγχωρώ.
Και ζηλεύω το Θεό μα να σε διώξω δεν μπορώ
αχ, και να ήταν εφιάλτης κι αυτό που ζω.