Μόνος μου εδώ μέσα στα κύματα
ψάχνω να βρω μια ανάμνηση
να κρατηθώ όρθιος μες στο χαμό.
Να βρω μια αφορμή για ζωή
στη καταιγίδα νησί
πάλι απ’ το τέλος αρχή.

Γκρίζες θάλασσες, όσα χάλασες
άγρια βροχή χτυπάει το πρόσωπο μου.
Γκρίζες θάλασσες και ναυάγησες
κάθε χαρά που είχα μες στο όνειρο μου.
Λες κι όσο κι αν σου ‘δωσα φως
ήταν για σένα ο βυθός, έπρεπε να ‘μουν αλλιώς.

Τόσο καιρό χάνω το χρόνο μου
κι έχω ξεχάσει τα βήματα να προχωρώ
βρίσκοντας πάλι ρυθμό εαυτό.
Θέλω να αρχίσω ξανά
μια αλλαγή τη φορά
να φύγω από όλα μακριά.

Γκρίζες θάλασσες, όσα χάλασες
άγρια βροχή χτυπάει το πρόσωπο μου.
Γκρίζες θάλασσες και ναυάγησες
κάθε χαρά που είχα μες στο όνειρο μου.
Λες κι όσο κι αν σου ‘δωσα φως
ήταν για σένα ο βυθός, έπρεπε να ‘μουν αλλιώς.