Το ξέρω ότι φταίω
κι είναι άδικο να θέλω να σε δω.
Το ξέρω ότι φταίω
κι είναι άδικο να θέλω να σου πω
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.

Μα μόνο ένας τρόπος μένει
ν’ ακούσω πάλι τη φωνή σου,
μα μόνο ένας τρόπος μένει
να νιώσω την αναπνοή σου.

Και σε παίρνω τηλέφωνο
για ν’ ακούσω λίγο τη φωνή σου.
Και σε παίρνω τηλέφωνο
για να μπω ξανά μες στη ζωή σου.

Και σε παίρνω τηλέφωνο
μα πριν μου μιλήσεις σου το κλείνω.
Και σε παίρνω τηλέφωνο
κολλημένη με τι θα γίνω εγώ.

Που παλιά δεν σ’ αγάπαγα, εγώ,
που παλιά δε νοιαζόμουνα, εγώ,
που παλιά σε παράταγα, εγώ.

Το ξέρω ότι φταίω
κι είναι μάταιο να θέλω να σε δω.
Το ξέρω ότι φταίω
κι είναι μάταιο να θέλω να σου πω
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.

Μα μόνο ένας τρόπος μένει
ν’ ακούσω πάλι τη φωνή σου,
μα μόνο ένας τρόπος μένει
να νιώσω την αναπνοή σου.

Και σε παίρνω τηλέφωνο
για ν’ ακούσω λίγο τη φωνή σου.
Και σε παίρνω τηλέφωνο
για να μπω ξανά μες στη ζωή σου.

Και σε παίρνω τηλέφωνο
μα πριν μου μιλήσεις σου το κλείνω.
Και σε παίρνω τηλέφωνο
κολλημένη με τι θα γίνω εγώ.

Που παλιά δεν σ’ αγάπαγα, εγώ,
που παλιά δε νοιαζόμουνα, εγώ,
που παλιά σε παράταγα, εγώ.