Σ’ ένα δρόμο στο Αμβούργο
κάθονται μες τις βιτρίνες
κάτι όμορφα κορίτσια
για των άλλων τα καπρίτσια
ζούνε με αμφεταμίνες.

Άϊντε πάλι Reeper Bahn.

Στην οδό της απωλείας
έλα καπετάνιε πάμε
μαύρη πάντα θα ‘ναι η νύχτα
ό, τι ρούχα κι αν φοράμε.

Άϊντε πάλι Reeper Bahn

Τα κορίτσια στο Αμβούργο
οι μικρές φυλακισμένες
έχουν τατουάζ στο δέρμα
και για προσευχή το ψέμα
μην τις λες καταραμμένες.

Άϊντε πάλι Reeper Bahn