Γριές τσιγγάνες κοσκινίζουνε στη Γάζα
χοντρό αλάτι και σκουριά από το Σινά.
Άγγελοι ψάχνουν τα φτερά τους μες τα μπάζα
κι έχουν τα νύχια τους αιώνες μακριά.

Τα μάγια οι μάγισσα τα καίει με θυμάρι
φεγγάρι αγέννητο στο λίκνο της τραβά.
Στη σκόνη κράζουνε κοράκια και φαντάροι
και απολύουνε ξανά τον Βαραββά.

Τώρα γυρίζω νηστικός και ξοφλημένος
και ξεπουλάω την ψυχή μου στους κακούς.
Φονιάς και άγιος ληστής και εσταυρωμένος
πουλάω δόγματα για τους αιρετικούς.

Στα χαλικιάτικα μια στάλα προσφυγάκι
χρόνια τραβάω το μεγάλο φυσερό.
Καρφιά δοκίμαζα στο ξύλινο τεζάκι
σίδερα έσβηνα στο μαύρο το νερό.

Στην τσέπη πάντοτε φυλάω την σφεντόνα
και στα συσσίτια μου παίρνουν την σειρά.
Σκούζουν μυδράλια στριγγλά στον Ελαιώνα
και στους υπόνομους αγιάζουν τα νερά.

Κι εγώ φυγόδικος στον Πύργο της Ηλείας
γυρεύω άλλοθι για αρχαίο φονικό.
Λένε πως ήμουνα υιός της απωλείας
κι είχα πρωτόγονο θυμό προγονικό.