Εδώ γυρίζω στο προς τα μέσα, στο προς το φως
γιατί όπου πήγα ο έξω κόσμος ήταν τυφλός.
Είχα πιστέψει, είχα ελπίζει, είχα ευχηθεί
αλλιώς να ζούσα, να ήμουν άλλος κι άλλη εσύ.
Σου είπα κρύψ' τα όλα τα όπλα είναι αρκετό
το κοίταγμά σου για να πεθαίνω έτσι όπως ζω.

Σου είπα κρύψ' τα όλα τα όπλα δεν είμαι εχθρός
αυτό που βλέπεις είμαι και λίγος και δυνατός.
Δεν κοροϊδεύω, δεν έχω μάσκα ούτε σκιά
έχω ανάψει τα δάχτυλά μου χίλια κεριά.
Σου είπα κρύψ' τα όλα τα όπλα δεν πολεμώ.

Το προσπαθούσα μ' ένα ταξίδι, με μια εκδρομή
δυο μέρες λάδι η θάλασσά μας, δυο μέρες γη.
Κι ώσπου να φτάσω να ταξιδέψω είχα πνιγεί
σ' ένα σου ρήμα, σ' ένα μαχαίρι, σ' ένα σπαθί.

Σου είπα κρύψ' τα όλα τα όπλα δεν είμαι εχθρός
αυτό που βλέπεις είμαι και λίγος και δυνατός.
Δεν κοροϊδεύω, δεν έχω μάσκα ούτε σκιά
έχω ανάψει τα δάχτυλά μου χίλια κεριά.
Σου είπα κρύψ' τα όλα τα όπλα δεν πολεμώ.

Χίλια συγνώμη αν οι υποσχέσεις είπαν πολλά
έτσι είναι οι αγάπες κι έτσι οι σχέσεις σαν τα μωρά.
Τα θέλουν όλα, για όλα κλαίνε όλα ζητούν
και μεγαλώνουν και λέξεις λένε και σε ξεχνούν.

Σου είπα κρύψ' τα όλα τα όπλα δεν είμαι εχθρός
αυτό που βλέπεις είμαι και λίγος και δυνατός.

Δεν κοροϊδεύω, δεν έχω μάσκα ούτε σκιά
έχω ανάψει τα δάχτυλά μου χίλια κεριά.
Σου είπα κρύψ' τα όλα τα όπλα δεν πολεμώ.