Ξέρω πόσο κακό μου έχεις κάνει
πόσο βαθιά μ’ έχεις πληγώσει.
Πόσο πολύ μ’ έχεις πικράνει
σχεδόν με έχεις εξοντώσει.

Και τα σημάδια στο κορμί μου, στην ψυχή μου
και στην καρδιά μου κάθε πόνος
είναι από σένα, μόνο από σένα κι όμως.

Μου λείπεις πάθος μου, μου λείπεις
και δεν μπορώ να σ’ αποφύγω.
Την σκέψη μου σαν διαρρήκτης,
μου παίρνεις όπου κι αν την κρύβω.

Τρελαίνομαι παραμιλάω,
ζαλίζομαι παραπατάω
στην κόλαση νιώθω πως πάω
κάθαρμα, κάθαρμα
κι αν με σκοτώνεις σ’ αγαπάω.

Ξέρω θανατηφόρο είσαι βέλος
που σημαδεύεις την ψυχή μου.
πως είσαι το δικό μου τέλος
μηδένισες την αντοχή μου.