Νύχτες μέθυσα και έκλαψα
τρελά στο όνομα σου
με το σώμα πληγωμένο
απ’ τα πολλά τα σφάλματα σου.

Που δε μ’ ένιωσες κακία δεν κρατώ
απλά λυπάμαι
που ακόμα πιο βαθιά σε αγαπώ
και σε θυμάμαι.

Οι καρδιές που έτσι αγαπάνε
στον παράδεισο ποτέ δεν πάνε.
Στον παράδεισο ποτέ δεν πάνε
οι καρδιές που έτσι αγαπάνε.

Νύχτες πέρασα μια κόλαση
ζωή θεό δεν είχα,
νύχτες που ‘λειπες κι είχα ευχηθεί
να μην υπήρχα.

Να ‘χα λίγο εγωισμό να κρατηθώ
να μη σε ψάξω
να ‘χα δύναμη τα πάντα
από ‘δω και μπρος ν’ αλλάξω.

Οι καρδιές που έτσι αγαπάνε
στον παράδεισο ποτέ δεν πάνε.
Στον παράδεισο ποτέ δεν πάνε
οι καρδιές που έτσι αγαπάνε.