Δεν θα σταθώ μες τη βροχή
για να σας δω μαζί ακόμα μια φορά.
Δεν θα ρωτήσω το γιατί
να μάθω τι αφού πια δεν σε αφορά.

Να καταλάβεις δεν ζητώ
έτσι κι αλλιώς αυτό ποτέ του δεν περνά.
Δεν έχω πια εγωισμό να πολεμώ
ότι με σκότωσε ξανά.

Δεν ρώτησες ποτέ πως ένιωσα
πως ήμουν δυνατή μα έσπασα.
Στο τέλος της γραμμής
πως φτάσαμε εμείς να το παραδεχτείς.

Μην ψάξεις για να βρεις τι έγινε
και ότι εμάς τους δυο μας έδενε.
Κι ας ήμουν αφελής που νόμιζα μπορείς
το λάθος σου να δεις, απλά δεν το μπορείς.

Δεν θα κρυφτώ απ’ τη ζωή,
να θυμηθώ μπορεί πως ήμασταν παλιά.
Δεν θα σου δείξω τι περνώ
θα ξενυχτώ εγώ με άδεια αγκαλιά.

Να καταλάβεις δεν ζητώ
έτσι κι αλλιώς αυτό ποτέ του δεν περνά.
Δεν έχω πια εγωισμό να πολεμώ
ότι με σκότωσε ξανά.

Δεν ρώτησες ποτέ πως ένιωσα
πως ήμουν δυνατή μα έσπασα.
Στο τέλος της γραμμής
πως φτάσαμε εμείς να το παραδεχτείς.

Μην ψάξεις για να βρεις τι έγινε
και ότι εμάς τους δυο μας έδενε.
Κι ας ήμουν αφελής που νόμιζα μπορείς
το λάθος σου να δεις, απλά δεν το μπορείς.