Με τα παντελόνια σου και με την κολώνια σου,
με τα φιλαράκια σου μέχρι το πρωί.
Με τα καφεδάκια σου, με τα ταβερνάκια σου
και τα γηπεδάκια σου ήσουν στη ζωή.

Είχες τη ρετσίνα σου τα έτσι και τα φίνα σου
και την καμπαρτίνα σου πάντα καθαρή.
Γέμιζες την τσέπη σου, μάτι στον καθρέφτη σου
να κρατάς το κέφι σου έκανα ευχή.

Σε είχα θεό μου, σκοπό κι άνθρωπο μου,
ντυμένο στην τρίχα με λόγια γλυκά.
Με πέταξες κάπου το παράπονο μου
σαν τρίχα από κάποιο γιακά.

Σε στραβοπατήματα δεν σου είπα τίποτα
θα τα σβήσει έλεγα ο καιρός.
Κι όταν μόνη έκλαιγα μάγκα μου δε μου έφταιγα
απ’ αγάπη έκαιγα κι ήσουν τυχερός.

Είχες τη ρετσίνα σου τα έτσι και τα φίνα σου
και την καμπαρτίνα σου πάντα καθαρή.
Γέμιζες την τσέπη σου, μάτι στον καθρέφτη σου
να κρατάς το κέφι σου έκανα ευχή.

Σε είχα θεό μου, σκοπό κι άνθρωπο μου,
ντυμένο στην τρίχα με λόγια γλυκά.
Με πέταξες κάπου το παράπονο μου
σαν τρίχα από κάποιο γιακά.