Τα δυο σου μάτια, με κάνανε κομμάτια
και σαν τρελός τις νύχτες τριγυρνώ γι' αυτά τα μάτια.

Έρχομαι να σου μιλήσω, δεν τολμώ γυρίζω πίσω,
κόβονται τα ήπατά μου και ο νους μου σταματά,
όταν σ' αντικρίσω, φως μου, όλες τις χαρές του κόσμου
βλεπω μες τα δυο σου μάτια, που κοιτάζουν χαρωπά.

Με βλέπεις, λιώνω, πεθαίνω και τελειώνω,
με τα γινάτια σου με κάνεις κι όλο μαραζώνω.

Έλα πάψε τα γινάτια, να χαρείς τα δυο σου μάτια,
με φοβίζει η ματιά σου, σαν γυρνάς και με κοιτάς,
θέλω να 'ρθω πιο κοντά σου, λίγο μες την αγκαλιά σου,
για να δω τα δυο σου μάτια, που κοιτάζουν χαρωπά.

Έρχομαι να σου μιλήσω, δεν τολμώ γυρίζω πίσω,
κόβονται τα ήπατά μου και ο νους μου σταματά,
όταν σ' αντικρίσω, φως μου, όλες τις χαρές του κόσμου
βλέπω μες τα δυο σου μάτια, που κοιτάζουν χαρωπά.