Δεν είναι εκείνη όμως της μοιάζει,
τις αναμνήσεις μου ξυπνά και με ταράζει.
Κι ενώ έλεγα Θεέ μου την ξέχασα
την ηρεμία μου και πάλι έχασα.

Γιατί να βρεθείς απόψε στο δρόμο μου,
γιατί μου θυμίζεις πως έμεινα μόνος μου.
Εσύ τις πληγές μου ξανά τις ματώνεις,
χωρίς να το θέλεις εσύ με σκοτώνεις.

Μέσα στα μάτια της βλέπω εκείνη
κι η νοσταλγία πάλι με πνίγει,
κι ενώ έμαθα να ζω μακριά της
αυτή μου θύμισε την αγκαλιά της

Γιατί να βρεθείς απόψε στο δρόμο μου,
γιατί μου θυμίζεις πως έμεινα μόνος μου.
Εσύ τις πληγές μου ξανά τις ματώνεις,
χωρίς να το θέλεις εσύ με σκοτώνεις.