Πιες, πιες, πιες πάει το μπουκάλι
σαν τρελός θα σε ψάχνω πάλι.
Τι μια, τι δυο, τι έξι το πρωί
σημάδια θα σβήνω που έχω στη ψυχή.

Εγώ τα λάθη μου πληρώνω δε μου φταίει κανείς,
αμαρτίες της δικής μου άστατης ζωής.
Γραμμάτια κι επιταγές δεν έχουν τελειωμό,
χρεωμένος απ’ το δικό μας είμαι χωρισμό.

Πιες, πιες, πιες πάει το μπουκάλι
σαν τρελός θα σε ψάχνω πάλι.
Τι μια, τι δυο, τι έξι το πρωί
σημάδια θα σβήνω που έχω στη ψυχή.

Αδυναμίες είχα πάντα σ’ όλη μου τη ζωή
με τον τρόπο μου πληγώνω ότι αγαπώ πολύ.
Νύχτες δύσκολες περνάω άλλη μια φορά
μου λείπεις δεν αντέχεις άλλο να ‘σαι μακριά.

Πιες, πιες, πιες πάει το μπουκάλι
σαν τρελός θα σε ψάχνω πάλι.
Τι μια, τι δυο, τι έξι το πρωί
σημάδια θα σβήνω που έχω στη ψυχή.