Άλλος παίρνει τα φιλιά που δικαιούμαι
και εγώ πως δεν με νοιάζει προσποιούμαι.
Μα πριν έρθει το ξημέρωμα φοβάμαι
τα σημάδια σου μετρώ και δεν κοιμάμαι.

Περασμένα μεσάνυχτα, δεν περνάει η ώρα
στην ιδέα πως σ’ έχασα καταρρέουνε όλα.
Περασμένα μεσάνυχτα, πόσο ακόμα να κλάψω
τη ζωή μου κατάματα δεν μπορώ να κοιτάξω.

Άλλος έχει τη ζωή που μου ανήκει
κι εγώ ζω στης μοναξιάς την καταδίκη.
Όσα όνειρα υπήρχανε για μένα
κάποιος άλλος τα μοιράζεται με σένα.

Περασμένα μεσάνυχτα, δεν περνάει η ώρα
στην ιδέα πως σ’ έχασα καταρρέουνε όλα.
Περασμένα μεσάνυχτα, πόσο ακόμα να κλάψω
τη ζωή μου κατάματα δεν μπορώ να κοιτάξω.