Για κάτσε κάτω να πούμε δυο λόγια που θέλω
μ' έχεις κουράσει, που θα βγάλει δε ξέρω.
Σ' έχω πιστέψει και σου 'χω τα πάντα χαρίσει
η μόνη πραγματικά που έχω αγαπήσει.

Και ποιο το ευχαριστώ να σε μοιράζομαι με άλλα χέρια
και ποιο το ευχαριστώ να με σκοτώνεις με πράξεις μαχαίρια.
Και ποιο το ευχαριστώ αντί γι' αγάπη να είσαι απάτη
λοιπόν, φταίω εγώ που από τίποτα σ' έκανα κάτι.

Όμως εγώ σ' ευχαριστώ που 'χεις το ψέμα στο αίμα,
όμως εγώ σ' ευχαριστώ που στην αρχή μου είσαι τέρμα.
Όμως εγώ σ' ευχαριστώ γιατί μ' εσένα έχω μάθει
πως ξεχωρίζουν τελικά τα λάθη από τα πάθη.

Η λέξη παράπονο δεν υπάρχει για σένα,
ήσουν στ' αζήτητα κι είσαι στα διακεκριμένα.
Εγώ σε έκανα άνθρωπο μα και θεό μου
κι άκουγες κάθε στιγμή το ευχαριστώ μου.

Και ποιο το ευχαριστώ να σε μοιράζομαι με άλλα χέρια
και ποιο το ευχαριστώ να με σκοτώνεις με πράξεις μαχαίρια.
Και ποιο το ευχαριστώ αντί γι' αγάπη να είσαι απάτη
λοιπόν, φταίω εγώ που από τίποτα σ' έκανα κάτι.

Όμως εγώ σ' ευχαριστώ που 'χεις το ψέμα στο αίμα,
όμως εγώ σ' ευχαριστώ που στην αρχή μου είσαι τέρμα.
Όμως εγώ σ' ευχαριστώ γιατί μ' εσένα έχω μάθει
πως ξεχωρίζουν τελικά τα λάθη από τα πάθη.