Να μπορούσα μια φορά
πια να γελάσω,
να μπορούσα μια στιγμή
να σε ξεχάσω.

Να μπορούσα να μη λέω
τ’ όνομα σου,
να πεθαίνω για να πάρω
τα φιλιά σου.

Και να σε σβήσω απ’ την καρδιά
κι απ’ το μυαλό μου
κι όχι να σ’ έχω
ζωή μου και θεό μου.

Να μπορούσα να κοιμάμαι
κάθε βράδυ,
να μην κλαίω μοναχή μου
στο σκοτάδι.

Και να πω πως δεν υπήρξες
δεν υπάρχεις
κι άλλη αγάπη αντί για μένα
τώρα να ‘χεις.

Και να σε σβήσω απ’ την καρδιά
κι απ’ το μυαλό μου
κι όχι να σ’ έχω
ζωή μου και θεό μου.