Έντεκα και κάτι τίποτα, έντεκα
βήματα στο δρόμο, ύποπτα.
Έγινε η αγάπη τραγούδι μοναξιάς
πως μπόρεσες εσύ αλλού να πας.

Όμως τόσα όνειρα ξεχνάς
στο μυαλό μου τριγυρνάς τόσες νύχτες.
Όμως τόσα όνειρα ξεχνάς
τη ζωή μου κυβερνάς τόσες νύχτες.
Τόσες νύχτες.

Έντεκα και δέκα χάνομαι
πάλι απ’ τη σκιά σου πιάνομαι.
Πήρες την καρδιά σου και όσα μου ‘χες πει
δεν ένιωσες ποτέ σου ενοχή

Όμως τόσα όνειρα ξεχνάς
στο μυαλό μου τριγυρνάς τόσες νύχτες.
Όμως τόσα όνειρα ξεχνάς
τη ζωή μου κυβερνάς τόσες νύχτες.
Τόσες νύχτες.