Λίγες νότες για το κορίτσι μου
που είναι μόνο, μόνο στο σπίτι μου.
Κάποιες κουβέντες για την αγάπη μου
κρυμμένες είναι μες στο ντουλάπι μου.

Αυτή η γεύση απ’ το κορμί σου
αυτή η αλμύρα η μαγική σου.
Αυτό το άνθος το παραμελημένο
δικό μου λάθος, μα όχι τελειωμένο.

Ζύγωσε με και θα δεις
θα ‘μαι εγώ ένας ποιητής για σένα,
σκέψη μου παρθένα.
Τρύγησε με να γευτείς
τα γλυκά φιλιά πως δίνονται
ανθέ μου ανείπωτε.

Ζύγωσε με, τρύγησε με,
ράγισε με, άφησε με.

Λίγα λόγια γι αυτόν τον άγγελο
που το μυαλό μου χτυπάει στο κάγκελο.
Απ’ τα κατώγια της σκέψης στο άπιαστο
σ’ αυτό το βλέμμα, το αίμα το άφταστο.

Και κόβω φλέβες για ένα σου νεύμα
σκιρτάει η ψυχή, πετάει το πνεύμα.
Τραβάω εμπρός βλέπω σήματα μορς
δυο χειροπέδες για τους τρεις μας δεσμός.

Ζύγωσε με και θα δεις
θα ‘μαι εγώ ένας ποιητής για σένα,
σκέψη μου παρθένα.
Τρύγησε με να γευτείς
τα γλυκά φιλιά πως δίνονται
ανθέ μου ανείπωτε.

Ζύγωσε με, τρύγησε με,
ράγισε με, άφησε με.