Ο Άντι Γορχολ την ποπ αρτ δεν αλλάζει
κι από τα 80's μου λείπει το eight.
Οι κολασμένοι στον παράδεισο πάνε
κι όλοι οι γκέι ξαφνικά γίναν στρέιτ.

Για κάγκελα ο Τζιμάρας βάζει αλουμίνιο
και ο Μπρους Λη παίζει αγώνα στο Rocky.
Μες τη Σαχάρα έχει πάγους και χιόνια
κι ο Μίκυ Μάους δεν είναι Μάους, άλλα Monkey.

Τη Μέριλιν τη βλέπω για Μαντόνα
το καλοκαίρι νοιώθω για χειμώνα.

Μαύρο, το άσπρο χώρια σου είναι μαύρο
την αγκαλιά σου ψάχνω να βρω.
Γιατί είσαι όλα εσύ στη σκέψη, στο βλέμμα,
στο είναι, στο δέρμα, σε κάθε κύτταρο μου μέσα.
Μαύρο.

Στη ‘Στέλλα’ η Μελίνα γίνεται ‘Λόλα’
και το μηδέν το άπειρο έχει αγγίξει.
Ο ήλιος έχει γίνει πια το φεγγάρι
και για παρέα μου φωνάζω την πλήξη.

Τον Έλβις Πρίσλεϊ βλέπω με μουστάκι
και η Φεράρι μοιάζει Καβασάκι.
Τη Δέσποινα Βανδή τη βλέπω Βίσση
και η Ανατολή μου μοιάζει Δύση.

Μαύρο, το άσπρο χώρια σου είναι μαύρο
την αγκαλιά σου ψάχνω να βρω.
Γιατί είσαι όλα εσύ στη σκέψη, στο βλέμμα,
στο είναι, στο δέρμα, σε κάθε κύτταρο μου μέσα.
Μαύρο.

Μαύρο, το άσπρο χώρια σου είναι μαύρο
την αγκαλιά σου ψάχνω να βρω.
Γιατί είσαι όλα εσύ στη σκέψη, στο βλέμμα,
στο είναι, στο δέρμα, στο φως, στο σκοτάδι,
στη μέρα, στο βράδυ, στα πάνω, στα κάτω,
στα μέσα, στα έξω, στα ναι μου, στα όχι
και σ' ότι διαλέξω.