Περπάτησα δρόμο πολύ χωρίς να ξέρω το γιατί
για τα στοιχήματα σας έκανα κούρσα θλιβερή.
Κι έχασα την αλήθεια μα βρήκα τρόπο να σωθώ
μέσα απ’ τα παραμύθια, μέσα απ’ τα παραμύθια.

Ποια νίκη με ταξίδεψε στη χώρα των θαυμάτων,
πέρασα νύχτες μαγικές, ήπια κρασί με πειρατές.
Και οι σαράντα κλέφτες μ’ οδήγησαν μες στη σπηλιά
που είναι του κόσμου η φωτιά, που είναι του κόσμου η φωτιά.

Ο μαγικός της θησαυρός είναι στ’ αλήθεια θεϊκός
μα είναι αμάρτημα βαρύ το χέρι σου ν’ απλώσεις.
Γιατί είναι σ’ όλους μας γνωστό πως αν αγγίξεις τη φωτιά
βαριά θα το πληρώσεις, βαριά θα το πληρώσεις.

Αυτά και άλλα γίνανε
σ’ αυτό το παραμύθι, σ’ αυτό το παραμύθι.
Μα φτάνουν όσα είπα εδώ μη σας χαλώ το τζόγο
πίσω γυρνώ στη θέση μου
γιατί έχω δώσει λόγο, γιατί έχω δώσει λόγο.