Και τι δε θα ‘δινα για να σε έχω
όσο κι αν περιμένω αντέχω,
μα εσύ τρέχεις πάλι κοντά του
κι εγώ κλαίω βράδυ Σαββάτου.

Και τι δε θα ‘δινα για να σε έχω
γίνομαι κομμάτια κι αντέχω,
να σε βλέπω στην αγκαλιά του
και να κλαίω για σένα μπροστά του.

Μόνος παλεύω με κύματα
τελειώσανε πια τα προσχήματα,
δεν έχω έλεγχο είσαι παντού
και σε σένα οδηγούνε τα βήματα.
Χτύπα πιο, δυνατά
βάλε σημάδι στ’ αριστερά,
άνοιξε τρύπα σ’ αυτή τη καρδιά
που για σένα μονάχα χτυπά.

Πόσο θέλω να σε δω, να σε δω, να σε δω
φεύγω, έρχομαι, γυρνώ και σε αναφέρω.
Δωσ’ μου μόνο ένα λεπτό, να σου πω,
να σου πω ότι πάω να τρελαθώ.

Και τι δε θα ‘δινα για να σε έχω
όσο κι αν περιμένω αντέχω,
μα εσύ τρέχεις πάλι κοντά του
κι εγώ κλαίω βράδυ Σαββάτου.

Και τι δε θα ‘δινα για να σε έχω
γίνομαι κομμάτια κι αντέχω,
να σε βλέπω στην αγκαλιά του
και να κλαίω για σένα μπροστά του.

Όλα μου πια τα προβλήματα
λάθη που γίναν μαθήματα
δε προετοίμασαν έδαφος
και δε περίμενα τέτοια αισθήματα.
Χτύπα πιο, δυνατά
βάλε σημάδι στ’ αριστερά,
άνοιξε τρύπα σ’ αυτή τη καρδιά
που για σένα μονάχα χτυπά.

Πόσο θέλω να σε δω, να σε δω, να σε δω
φεύγω, έρχομαι, γυρνώ και σε αναφέρω.
Δωσ’ μου μόνο ένα λεπτό, να σου πω,
να σου πω ότι πάω να τρελαθώ.

Και τι δε θα ‘δινα για να σε έχω
όσο κι αν περιμένω αντέχω,
μα εσύ τρέχεις πάλι κοντά του
κι εγώ κλαίω βράδυ Σαββάτου.

Και τι δε θα ‘δινα για να σε έχω
γίνομαι κομμάτια κι αντέχω,
να σε βλέπω στην αγκαλιά του
και να κλαίω για σένα μπροστά του.

Και να κλαίω για σένα μπροστά του.