Τα κρασάτα σου τα μάτια
όταν με κοιτάζουνε
παραδείσου μονοπάτια
μυστικά μου τάζουνε.

Με φιλάς κι αργοπεθαίνω
στη δική σου τη φωτιά,
με το ζόρι ανασαίνω
όταν μ’ έχεις αγκαλιά.

Τα γλυκόπιοτα φιλιά σου
τώρα που τα γεύτηκα,
με τρελαίνουν, με ζαλίζουν
σαν τσιγάρα σέρτικα.

Με φιλάς κι αργοπεθαίνω
στη δική σου τη φωτιά,
με το ζόρι ανασαίνω
όταν μ’ έχεις αγκαλιά.