Έχω έναν παπαγάλο και του έμαθα καλά
απαντήσεις να μου δίνει, τον ρωτώ και ξεκινά.
Τον εκπαίδευα για χρόνια πως να μάθει να μιλά
να μας λέει ιστορίες κι όλους να τους χαιρετά.

Στέκεται μπρος στον καθρέφτη κι από πίσω είμαι εγώ
και αρχίζω λέξη λέξη καθαρά να του μιλώ.
Βλέπει αυτός το είδωλό του και ακούει μια φωνή
και νομίζει πως ο ίδιος μου μιλάει Ελληνιστί.

Μη χτυπάς, μη χτυπάς τον παπαγάλο
λέει ότι , ότι του έμαθες εσύ
κι είναι μες στο μαγαζί σου
η πιο όμορφη στιγμή
Χαίρονται όλοι σου οι φίλοι,
χαίρεσαι κι εσύ μαζί.

Για θυμήσου τότε που είχες μείνει μόνος
του ‘χες δώσει μια σφαλιάρα δυνατή.
Σ’ ένα αστείο, σ’ ένα αστείο του επάνω
κι είχε τόσο αρρωστήσει το πουλί.

Παπαγάλε λυπημένε βλέπω πόσο προσπαθείς
να μιλήσεις μη μου σκύβεις Το κεφάλι σου στη γη.
Έχεις φίλους στην Ινδία, στο Παρίσι και αλλού
παπαγάλους που μιλάνε, μου σου του και νου κου του.

Θα σου δίνω ζαχαρίτσες και εσύ θα μου μιλάς
έλα πια περάσαν όλα θέλω να χαμογελάς.
Κι όποτε θα νιώθεις μόνος στον καθρέφτη εγώ κι εσύ
θα ‘μαι δίπλα σου μαζί σου να χορεύω cheek to cheek.