Ο Πλάτωνας ο σκύλος μου,
ο πιο καλός ο φίλος μου
έρχεται πρωί πρωί και με ξυπνάει.
Μου φέρνει το μπαλάκι του,
μου δείχνει το λουράκι του
και από τη χαρά του την ουρίτσα του κουνάει.

Παντόφλες ξεσκονόπανα
και ό, τι βρίσκει κλέβει
μα σαν ακούσει μουσική
αρχίζει να χορεύει.
Δε στέκεται ούτε στιγμή
γυρίζει όλη μέρα
και αν σε αγαπήσει
κάνει τούμπες στον αέρα

Πλάτωνα δικέ μου φίλε κολλητέ μου
είσαι φίνος και πολύ εντάξει
κανέναν δε θ' αφήσω ποτέ να σε πειράξει
και ας το μάθουν όλοι μες την τάξη.
Πλάτωνα, Πλάτωνα
αγόρι μου γλυκό ποιος να σε φτάσει.
Πλάτωνα, Πλάτωνα
για σένα κι η ομάδα μου ας χάσει.

Ο Πλάτωνας ο φωνακλάς
τη Ντόλι αγαπάει
μα η Ντόλι είναι λαμπραντόρ
και ούτε που τον κοιτάει.
Όπως την έπαθα κι εγώ.
με την Αναστασία
τη σκέφτομαι συνέχεια
κι αυτή ούτε σημασία

Πλάτωνα δικέ μου φίλε κολλητέ μου
είσαι φίνος και πολύ εντάξει
κανέναν δε θ' αφήσω ποτέ να σε πειράξει
και ας το μάθουν όλοι μες την τάξη.
Πλάτωνα, Πλάτωνα
αγόρι μου γλυκό ποιος να σε φτάσει.
Πλάτωνα, Πλάτωνα
για σένα κι η ομάδα μου ας χάσει.