Άνοιξη, φθινόπωρο, ήλιος και βροχή
πάντα ήσουνα πλάι μου, πάντα ήσουν εκεί.
Όνειρα που κράτησαν μέχρι την αυγή
ως τ’ απομεσήμερο χάθηκες κι εσύ.

Πες πως είσαι μια ανάμνηση του χθες
κι ας ζήσαμε βραδιές ερωτικές,
τα δάκρυα μου έκανες βροχή

Φταις μα τώρα πια δεν νιώθω ενοχές
διέγραψα τις όμορφες στιγμές,
και πάλι ξεκινάω απ’ την αρχή.

Φταις κι αν χάραξες στα στήθια μου πληγές
κι αν πίστεψες σε λάθος αγκαλιές,
να ξέρεις πως εσύ για όλα φταις.

Δίπλα σου μοιράστηκα σώμα και ψυχή
πάντα ήσουνα δύση μου και ανατολή.
Όνειρα που κράτησαν μέχρι την αυγή
ως τ’ απομεσήμερο χάθηκες κι εσύ.

Πες πως είσαι μια ανάμνηση του χθες
κι ας ζήσαμε βραδιές ερωτικές,
τα δάκρυα μου έκανες βροχή

Φταις μα τώρα πια δεν νιώθω ενοχές
διέγραψα τις όμορφες στιγμές,
και πάλι ξεκινάω απ’ την αρχή.

Φταις κι αν χάραξες στα στήθια μου πληγές
κι αν πίστεψες σε λάθος αγκαλιές,
να ξέρεις πως εσύ για όλα φταις.