Αρχίζει πάλι το παιχνίδι της σκηνής
Έλαβε μπρος, στο προβολέα
Ίδιο το φως ίδιες σκιές, ίδιοι και μεις
ίδια τα λόγια, τα μοιραία

Τι να σου πω που ακόμη δε σου το 'χω πει
με ξέρεις πια με το μικρό μου
Ίσως εσύ να με γνωρίζεις πιo καλά
από όσο εγώ, τον εαυτό μου

Ένα φιλί για τα παιδιά, που περιμένουνε
το όμορφο όνειρο που όλα θα τα αλλάξει
Ένα φιλί για όσους θυμούνται κι επιμένουνε
να βρουν στο πλήθος μια ψυχή να τους ταιριάξει

Μη με φοβάσαι και δε πάω πουθενά
δες στα σανίδια, τα σημάδια
Ψελλίζω ξόρκια για να διώξω μακριά
Ολονών μας τα σκοτάδια

Τι να σου πω που ακόμη δε σου το 'χω πεί
με ξέρεις πια με το μικρό μου
Ίσως εσύ να με γνωρίζεις πιo καλά
από όσο εγώ, τον εαυτό μου

Ένα φιλί για τα παιδιά, που περιμένουνε
το όμορφο όνειρο που όλα θα τα αλλάξει
Ένα φιλί για όσους θυμούνται κι επιμένουνε
να βρουν στο πλήθος μια ψυχή να τους ταιριάξει

Ένα φιλί για τα παιδιά, που περιμένουνε
το όμορφο όνειρο που όλα θα τα αλλάξει
Ένα φιλί για όσους θυμούνται κι επιμένουνε
να βρουν στο πλήθος μια ψυχή να τους ταιριάξει