Δικαιωματικά, ότι σου αξίζει παίρνεις
λεπτό εδώ δε μένεις, μπορείς πια να πηγαίνεις.

Δεν θα αισθανθώ, πως αδικείσαι
επειδή το αντίο, θα σου πω.
Έχεις μάθει απλά να προσποιείσαι
κι έχω μάθει απλά να αγαπώ.

Δικαιωματικά, ότι σου αξίζει παίρνεις
λεπτό εδώ δε μένεις, μπορείς πια να πηγαίνεις.
Δικαιωματικά, ψηλά έβαλα τον πήχη
και νιώθω να ‘χω τύχη, που ξέφυγα από σένα τελικά.

Ήσουν το τίποτα, ήσουν το απόλυτο μηδέν
μα την καρδιά μου πλέον δεν, δεν την πληγώνω.
Ήσουν το τίποτα, στο τίποτα δε θα αρκεστώ
απλά και μόνο ευχαριστώ που με βοήθησες
να μάθω πως στα δύσκολα μπορώ, να επιβιώνω.

Δε θα μείνει κάτι, να θυμάμαι
φεύγω και στα αφήνω, όλα εδώ.
Δε θα αισθανθώ, ότι λυπάμαι
να το νιώσεις, στο άφησα κι αυτό

Δικαιωματικά, ότι σου αξίζει παίρνεις
λεπτό εδώ δε μένεις, μπορείς πια να πηγαίνεις.
Δικαιωματικά, ψηλά έβαλα τον πήχη
και νιώθω να ‘χω τύχη, που ξέφυγα από σένα τελικά.

Ήσουν το τίποτα, ήσουν το απόλυτο μηδέν
μα την καρδιά μου πλέον δεν, δεν την πληγώνω.
Ήσουν το τίποτα, στο τίποτα δε θα αρκεστώ
απλά και μόνο ευχαριστώ που με βοήθησες
να μάθω πως στα δύσκολα μπορώ, να επιβιώνω.