Σ’ όλα τα πράγματα σ’ αγγίζω,
σ’ όλα τα ρόδα σε μυρίζω,
σ’ όλα τα μάτια σε γνωρίζω,
αγάπη.

Σε τραγουδώ σε κάθε νότα
ζεις πίσω από κάθε πόρτα,
κάθε παιδί κι ο αρμός σου είμαι
αγάπη.

Είσαι ότι ζει και ανασαίνει,
είσαι ότι υπάρχει και πεθαίνει.
Η αλυσίδα που μας μένει
κι άνθρωπο μ’ άνθρωπο μας δένει.
Αγάπη, αγάπη, αγάπη.

Όπου κι αν κοίταξα σε είδα
στη κοιμισμένη χρυσαλίδα,
σε κάθε γέλιο είσαι ελπίδα,
αγάπη.

Χιλιάδες μάτια δακρυσμένα
κι όλα τα δάκρυα για σένα,
συ κι ο θεός είσαστε ένα,
αγάπη.

Είσαι ότι ζει και ανασαίνει,
είσαι ότι υπάρχει και πεθαίνει.
Η αλυσίδα που μας μένει
κι άνθρωπο μ’ άνθρωπο μας δένει.
Αγάπη, αγάπη, αγάπη.