Πες…
πως άλλη μια φορα με πέταξες
πες…
πως είναι αργά, μα δεν με ξέχασες
πια προσπαθώ αφορμή
για να βρώ να σε πιστέψω
για τελευταία φορά μου
θα μείνω απ’ έξω..

Αυτό το καλοκαίρι
μου ‘πες θα ‘μαστε μαζί
πες μου πως γίνεται
αναπνοή μου εσύ..
κι άλλη φορά όπως τόσες
που μου πέρνεις τη ζωή
εξαφανίζεσαι, ανήσυχη ψυχή…
κοίτα, κοίτα φεύγω
το όνειρο αποφεύγω
που θα ζωντανεύαμαι
κοίτα τη ζωή σου
κάτι όμως θυμήσου
από ‘μένανε…

Κάποτε κυλούσες μες στο αίμα μου
τώρα αποφεύγεις και το βλέμμα μου
μηδενικές οι αντόχες που δείχνουν
το δρόμο…
για συντροφιά ένα παράπονο
κράτησα μόνο…

Αυτό το καλοκαίρι
μου ‘πες θα ‘μαστε μαζί
πες μου πως γίνεται
αναπνοή μου εσύ..
κι άλλη φορά όπως τόσες
που μου πέρνεις τη ζωή
εξαφανίζεσαι, ανήσυχη ψυχή…
κοίτα, κοίτα φεύγω
το όνειρο αποφεύγω
που θα ζώντανεύαμαι
κοίτα τη ζωή σου
κάτι όμως θυμήσου
από ‘μένανε...