Ανάβουνε της νύχτας τα φώτα
και πίσω σου θα κλείσεις την πόρτα,
γιατί μπροστά η ζωή περιμένει
στα μέτρα σου κομμένη και ραμμένη.

Ο κόσμος σου ζωή κατά τύχη
λες κι είσαι από άλλο πλανήτη,
δε νιώθεις τύψεις, ούτε υποφέρεις
το αύριο δε μπορείς στο χθες να φέρεις.

Για να τα καταφέρεις πρέπει πάντοτε να ξέρεις
η ζωή δεν έχει μέτρα και σταθμά.
Σε παίρνει από πάνω και σε πάει προς τα κάτω
σαν ρίψη στο κενό από ψηλά.

Ξεχνάς τα πάντα κι όσους γνωρίζεις
και γύρω από ένα ψέμα γυρίζεις
με όνειρα πολύ μπερδεμένα
αφού ποτέ δεν άκουσες κανένα

Θυμίζει η ζωή σου ένα ποίημα
που οι στίχοι του δεν έχουνε ρίμα
επάνω σε σχοινί τεντωμένο
με μέλλον και παρόν αφηρημένο.

Για να τα καταφέρεις πρέπει πάντοτε να ξέρεις
η ζωή δεν έχει μέτρα και σταθμά.
Σε παίρνει από πάνω και σε πάει προς τα κάτω
σαν ρίψη στο κενό από ψηλά.