| |
 | Έρωντας |
| | |
Στίχοι: Θοδωρής Κοτονιάς
Μουσική: Θοδωρής Κοτονιάς
Έρωντας είν' η πέρδικα
που πέταξε φευγάτη,
άιντες αμάν αμάν,
που πέταξε φευγάτη.
Σαν τον αετό που δεν ψηφά
του κυνηγού το μάτι,
άιντες αμάν αμάν,
του κυνηγού το μάτι.
Έρωντας είναι Έρωντας,
μία παιδί, μία γέροντας.
Έρωντας είν' η αστραπή
που θέλει μια να λάμψει,
άιντες αμάν αμάν,
που θέλει μια να λάμψει.
Για να μην ξέρει που χτυπά
ούτε και πού θα κάψει,
άιντες αμάν αμάν,
ούτε και πού θα κάψει.
Έρωντας είναι Έρωντας,
μία παιδί, μία γέροντας.
Έρωντας είν' ο ναυαγός
που βλέπει τα κατάρτια,
άιντες αμάν αμάν,
που βλέπει τα κατάρτια.
Και δεν τον νοιάζουν πιο πολύ
από τα δυο σου μάτια
άιντες αμάν αμάν,
από τα δυο σου μάτια.
Έρωντας είναι Έρωντας,
μία παιδί, μία γέροντας.
Έρωντας είναι Έρωντας,
μία παιδί, μία γέροντας.
Έρωντας είναι Έρωντας,
μία παιδί, μία γέροντας.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Δημοφιλία: -
Αναγνώσεις: 1483
Σχόλια: 1
Αφιερώσεις: 0
| | | | | | | |
| | |  Apoya, Απόστολος @ 29-06-2018 |
|
μουσόφιλος
21-08-2018 12:08 | Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, «Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΑ ΧΙΟΝΙΑ»
(απόσπασμα):
«Καρδιὰ τοῦ χειμῶνος. Χριστούγεννα, Ἅις−Βασίλης, Φῶτα.
Καὶ αὐτὸς ἐσηκώνετο τὸ πρωί, ἔρριπτεν εἰς τοὺς ὤμους τὴν παλιὰν πατατούκαν του, τὸ μόνον ροῦχον ὁποὺ ἐσώζετο ἀκόμη ἀπὸ τοὺς πρὸ τῆς εὐτυχίας του χρόνους, καὶ κατήρχετο εἰς τὴν παραθαλάσσιον ἀγοράν, μορμυρίζων, ἐνῷ κατέβαινεν ἀπὸ τὸ παλαιὸν μισογκρεμισμένον σπίτι, μὲ τρόπον ὥστε να τὸν ἀκούῃ ἡ γειτόνισσα:
− Σεβτὰς εἶν' αὐτός, δὲν εἶναι τσορβάς …· ἔρωντας εἶναι, δὲν εἶναι γέρωντας.
Τὸ ἔλεγε τόσον συχνά, ὥστε ὅλες οἱ γειτονοποῦλες ὁποὺ τὸν ἤκουαν τοῦ τὸ ἐκόλλησαν τέλος ὡς παρατσούκλι: «Ὁ μπαρμπα−Γιαννιὸς ὁ Ἔρωντας».».
Πάντα πηγή έμπνευσης ο κύριος Αλέξανδρος ... |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
