Εσύ ζητάς παρηγοριά το ίδιο βράδυ
ενώ εγώ το χωρισμό μας δεν πιστεύω.
Εσύ γυρεύεις κιόλας αλλουνού το χάδι
κι εγώ ακόμα τα κομμάτια μου μαζεύω.

Δεν είναι ίδιες οι πληγές
και ίδια δεν πονάνε,
τον πόνο μερικές καρδιές
ποτέ δεν τον ξεχνάνε.

Για σένα όλα πια έχουν τελειώσει
ενώ εμένα ο αγιάτρευτος καημός σου,
μ’ έχει πάρει αγκαλιά και μ’ έχει λιώσει
και ζω ακόμα μόνο για το γυρισμό σου.

Δεν είναι ίδιες οι πληγές
και ίδια δεν πονάνε,
τον πόνο μερικές καρδιές
ποτέ δεν τον ξεχνάνε.