Αμάν, αμάν, ανηφοριές μεσημέρια
και λόγια μαχαίρια αμάν.
Μια Κυριακή μαγεμένη
αχ, Κυριακή, ωχ αμάν.

Δεν φταίω αν σου ζήτησα πολλά,
πολλά κι αυτά που πόνεσα και χάραξα.
Ένα καιρό πικρό, φαρμακερό,
στον άγνωστο καημό, στον άγνωστο θεό
και τη ζωή μου κάρφωσα εδώ.

Νυν και αεί στου γυρισμού τη φωτιά
δεν αντέχει η καρδιά να καεί.
Μια Κυριακή βουρκωμένη
αχ, Κυριακή μαγική.

Δεν φταίω αν σου ζήτησα πολλά,
πολλά κι αυτά που πόνεσα και χάραξα.
Ένα καιρό πικρό, φαρμακερό,
στον άγνωστο καημό, στον άγνωστο θεό
και τη ζωή μου κάρφωσα εδώ.

Αμάν, αμάν, παίρνω και φεύγω
κι ακόμα γυρεύω μια γη Χαναάν.
Μια Κυριακή μαγεμένη
αχ, Κυριακή μαγική.

Δεν φταίω αν σου ζήτησα πολλά,
πολλά κι αυτά που πόνεσα και χάραξα.
Ένα καιρό πικρό, φαρμακερό,
στον άγνωστο καημό, στον άγνωστο θεό
και τη ζωή μου κάρφωσα εδώ.