Δεν το ‘χω πάρει απόφαση
πως χάθηκες ακόμα
και δε μου κάνει αίσθηση
μικρή ούτε μεγάλη.

Κι ούτε ποτάμι κύλησε
το δάκρυ μου στο χώμα,
γιατί έχω μια προαίσθηση
πως θα γυρίζεις πάλι.

Κάτι μου λέει πως θα γυρίσεις, κάτι μου λέει
και μια ελπίδα κρυφά για σένα μέσα μου καίει.
Και η καρδιά μου έπαψε αγόρι μου πια να κλαίει,
γιατί πως θα ‘ρθεις κάτι μου λέει, κάτι μου λέει.

Τα βήματα σου θ’ ακουστούν
μια νύχτα στο κατώφλι,
σαν θα ‘ρθεις οπωσδήποτε
στα στέκια τα παλιά μου.

Κι εγώ θα τρέξω να μου πεις
αν ν’ αγαπάς ή όχι,
πως δεν υπάρχει τίποτα
να μπει ανάμεσα μας.

Κάτι μου λέει πως θα γυρίσεις, κάτι μου λέει
και μια ελπίδα κρυφά για σένα μέσα μου καίει.
Και η καρδιά μου έπαψε αγόρι μου πια να κλαίει,
γιατί πως θα ‘ρθεις κάτι μου λέει, κάτι μου λέει.