Είναι μια ματιά, ένα άρωμα, μια ανάμνηση,
μια πεταλούδα το χειμώνα, ένας ψίθυρος.
Βόλτα με σένα σ’ ένα πάρκο ή ψηλά στον Υμηττό,
στην παιδική χαρά, στις κούνιες, είσαι σαράντα κι όμως χωράς

Μα όμως σε θέλω,
σε θέλω, ακόμα σε θέλω.

Γκρίζες συνοικίες άσχημες τα μάτια σου κοιτούν
οι ανηφόρες μικρότερες φαίνονται,
οι δρόμοι κι αυτοί πιο στενοί,
Μόνον ο ήχος στις ράγες των τρένων
δεν έχει αλλάξει πολύ.

Μα όμως σε θέλω,
σε θέλω, ακόμα σε θέλω.

Από τη μια στροφή ως την άλλη οι αγάπες σου πέρασαν όλες
απ’ τη Φυλής ως το Πέραμα έφτασες κι ύστερα ένα παιδί.
Τους Active Member, τα δύσκολα, τους Ενδελέχεια και το Νικήτα,
τα ραδιόφωνα ίντερνετ και τα ταξίδια μας όπου κι αν βγει.

Μα όμως σε θέλω,
σε θέλω, ακόμα σε θέλω.

Μια βόλτα είναι η ζωή μας, από τη Φυλής ως το Πέραμα
από το βουνό ως την παραλιακή.
Από πού γυρνάς πάλι μόνος, πού ήσουν.