Όλα τα θέλω ένα φεγγάρι
και εγώ μακριά τους βαθύ σκοτάδι,
μακάρι να ‘χα κάτι να μένει
και σε ότι θέλω να παραβγαίνει.

Για όλα τα πρέπει που με βαραίνουν
κι όλο αντέχουν και με ληστεύουν,
θα θελα να ‘χα, κάτι να μένει
και σε ότι θέλω να παραβγαίνει.

Ας γίνει κάτι, κάτι σπουδαίο,
κάτι μικρό μα τόσο ωραίο
και ας έχω το ένα φτερό σπασμένο,
γκάζι θα το ‘χω αντί για φρένο.

Σκαρί που μένω, χωρίς μελτέμι
νήμα γερμένο σε μια ανέμη,
πανί θ’ ανοίξω, μικρή ελπίδα
και τη πληγή μου θα ‘χω σανίδα.

Ας γίνει κάτι, κάτι σπουδαίο,
κάτι μικρό μα τόσο ωραίο
και ας έχω το ένα φτερό σπασμένο,
γκάζι θα το ‘χω αντί για φρένο.