Πάει κι ο Νικήτας νικημένος
από του χάρου τη ζαριά,
έτσι είναι ο κόσμος ζυγιασμένος
σε μια σπασμένη ζυγαριά.

Άλλος σε όλα κερδισμένος
κι αλλού η ζωή σαν μαχαιριά

Δεν ήταν παραπονεμένος
δεν τον ακούμπαγε σκουριά,
δεν ήτανε προσκυνημένος
κι είχε ψυχή παλικαριά.

Για αυτό και πήγε νικημένος
από μια δίσεχτη ζαριά.

Προχθές σε τούτο το τραπέζι
μ’ είχε κερδίσει στην ξερή,
μακάρι να ‘ξερε να παίζει
και του θανάτου το χαρτί.

Μην κλαις ρε Χρήστο όταν παίζεις
μας βγάλανε κι άλλη ξερή.