Όταν τη ζωή σου τη νιώσεις να κυλά
μπροστά στα μάτια σου κενή και άδεια
να περνά
να χάνεται

Όταν οι αναμνήσεις σου γίνουν ουρλιαχτά
κάθε φορά, κάθε βραδιά που νιώθεις μακριά
και χάνεσαι
το αισθάνεσαι

Δε θά ‘μαι εγώ εκεί για να σε σώσω
δε θά ‘μαι εγώ εκεί, εκεί για να σωθώ
δε θα ‘μαι εγώ εκεί για να σου δώσω
κάτι από μένα
κάτι από μένα

Όταν τη ζωή σου τη νιώσεις να γερνά
μπροστά στα νιάτα σου βαγόνι άδειο να περνά
να χάνεται

Όταν τα καθίσματα γίνουν ερπετά
κάθε βραδιά, κάθε φορά που νιώθεις σιγουριά
και χάνεσαι
το αισθάνεσαι

Δε θά ‘μαι εγώ εκεί για να σε σώσω
δε θά ‘μαι εγώ εκεί, εκεί για να σωθώ
δε θα ‘μαι εγώ εκεί για να σου δώσω
κάτι από μένα
κάτι από μένα