Ήρθες, ήρθες φορτωμένη
με τις μυρωδιές του Μάη
και φορούσες στα μαλλιά σου
χρυσοκόκκινες αχτίδες.

Παναγιά μικρή φαινόσουν
που στα σύννεφα πετάει
τέτοια άνοιξη καρδιά μου
πρώτη σου φορά την είδες.

Σ’ ένα σου χαμόγελο βρήκα τη χαρά
και τ’ όνειρο απ’ το χέρι ξαναπήρα.
Κατάματα τον ήλιο κοίταξα ξανά
κι έγινες μάνα στοργικιά,
της μοίρας μου η μοίρα.