Σαν ανοιχτό βιβλίο μου λες πως με διαβάζεις
σα χάρτινη κουκλίτσα πως με εξουσιάζεις.
Χαμογελάς και με λυπάσαι
μα κατά βάθος πρέπει να φοβάσαι.

Όσο κι αν φαίνομαι γλυκιά εγώ δε μοιάζω μ' άλλη,
εγώ δε σπάω σα γυαλί, αντέχω σαν ατσάλι.
Όσο κι αν φαίνομαι γλυκιά εγώ δε μοιάζω μ' άλλη,
εγώ δε σπάω σα γυαλί, αντέχω σαν ατσάλι.

Ένα σκληρό αντίο νομίζεις δεν θ' αντέξω,
μου λες πως θα λυγίσω και πίσω σου θα τρέξω.
Χαμογελάς και με λυπάσαι
μα κατά βάθος πρέπει να φοβάσαι.

Όσο κι αν φαίνομαι γλυκιά εγώ δε μοιάζω μ' άλλη,
εγώ δε σπάω σα γυαλί, αντέχω σαν ατσάλι.
Όσο κι αν φαίνομαι γλυκιά εγώ δε μοιάζω μ' άλλη,
εγώ δε σπάω σα γυαλί, αντέχω σαν ατσάλι.