Στο παζάρι της ζωής
ήρθα και ξεπούλησα,
όνειρα, ιδανικά
δυο δραχμές τα πούλησα.

Κράτησα για πάρτη μου
μόνο την αγάπη μου,
μέσα σε χρυσό κουτί
μα με πούλησε αυτή.

Στο παζάρι της ζωής
κόσμος πάει κι έρχεται
σ’ αγοράζουν, σε πουλούν
κι ο καημός δεν λέγεται.

Τι τα θες τα όνειρα
σβήνουν τα κακόμοιρα
κι ότι χτίζεις το χαλάς
φίλα με και μη μιλάς.