Δώσαμε μάχες ηρωικές
μες στα σκοτάδια
μα και στο φως, το κάθε βήμα μας
ακροβατούσε στη σκιά
μες στα σπαρτά χορέψαμε, γίναμε λίπασμα
θυσία στο Φθινόπωρο. Ξέρεις...
δεν ήταν πάντα Άνοιξη
εμείς βαφτίσαμε
την αμαρτία προσευχή
εμείς, οι απόκληροι
σ’ ένα κατάστρωμα, την ύστατη στιγμή
να τραγουδάμε
σ’ ένα αμπάρι που έμπαζε νερά
μέσα στη θάλασσα
άλλοι μέχρι τη μέση
κάποιοι ολόκληροι...
ολόκληροι!