Πιπί, ντους, οδοντόκρεμα, πιτζάμες
και πάω για ύπνο. Κλείνω τα παντζούρια και
λυπάμαι που κλείνω έξω το φεγγάρι.
Το τηλεφώνημα της Λίτσας από την Νέα Υόρκη
ήταν ένα ενωτικό μεταξύ έντεκα και τα μεσάνυχτα.
Στη συνέχεια η ελεγειακή σειρήνα ενός ασθενοφόρου,
περιέργως, με έκανε να σκεφτώ: «Δεν είμαι
ποιητής απλώς για να καλύψω τη γύμνια μου;»
Πάνω από το κρεβάτι έχω μια εικόνα του Χριστού.
Διατηρεί μια διακριτική σιωπή όσον αφορά
τις προσευχές μου και ό,τι κάνω.