Εμένα ο άγγελός μου
περνά από χαραμάδες
το πνεύμα του λειαίνεται
για να γλιστρά αθόρυβα
και οι φτερούγες τους μαζεύουν
στη ρίζα του λαιμού

για λίγο κάθεται στα πόδια μου
κι ανιστορεί το πέταγμά του
πάνω από πόλεις και γκρεμούς
του δίνω σπόρους να χορτάσει
και ξεδιψά νερό απ΄τα χέρια μου

εμένα ο άγγελός μου
ποτέ δεν έφερε ειδήσεις
ούτε καπνό απ΄τον άλλο κόσμο
ποτέ δε μου είπε για θεό
ούτε για αδέρφια αρχαγγέλους
μονάχα με ρωτά πώς είναι να΄χεις σώμα
πώς η αγάπη ξεδιπλώνεται μέσα από φιλιά
πότε η μνήμη φέρνει πόνο
και πώς της δραπετεύεις

μα προπαντός ρωτά αν χάνονται
οι λέξεις στον αέρα
ή αν γίνονται άγγελοι
ώσπου να βρουν το στόχο τους.