Και τελικά το φως θα μείνει σβηστό
Θυσία στην ανημπόρια της αίσθησης
Μάστιγα κατάντησε αυτή η όραση
Μονοδιάστατη προβολή
Χάθηκαν ακόμα και οι όγκοι της φωνής μες στο σκοτάδι
Λαμπτήρας θαμπός δείχνει την έξοδο
Όποιος έχει μάτια βλέπει
Μίλα να βρω το δρόμο
Σ’ ακούω σαν πλοηγό
Υποβολέα στο έργο που τα λόγια του μόλις έμαθα
Δεν ξέρω πώς ν’ αρχίσω
Διάλυσε τις σκιές που με συντρίβουν
Αντίτιμο εισιτηρίου δεν έχω
Όταν και ο τελευταίος των πλανημένων φύγει
Εσύ, μίλα μου
Θα μείνουμε εμείς
Φιγούρες γυμνές
Σε αίθουσα κλειστή
Περιμένοντας
Ίσως
Μια επόμενη αυλαία.