Στο Λαύριο η μολυβένια βροχή
Σαν παλιό τραγούδι κλαίει
Ανάμεσα στα κουρασμένα φορτηγά
Μια μεθυσμένη ρόδα που πλέει
Τα περασμένα ταξίδια θυμάται

Στο Λαύριο έφευγε κάποια γιορτή
Μέσα στην κόκκινη σκόνη
Άνθρωποι στα καφενεία, φωνές
Μια σημαία στο μπαλκόνι
Τώρα κομμάτια την παίρνει ο αέρας

Σαν βουβή ταινία ένα απομεσήμερο
Τα παιδιά να τρέχουν πίσω απ’ τ’ αυτοκίνητο

Στο Λαύριο ξεχνιέμαι όταν βρεθώ
Κι όλο χάνω το καράβι
Μα έτσι κι αλλιώς το ξέρω
Πως μακριά κι αυτό δε φτάνει

Κάπου της θάλασσας η γραμμή σταματά
Οι κολασμένοι σκάβουν το βράχο
Μα ο ήλιος δε γυρνά, ο ήλιος δε γυρνά
Ο τροχός έχει σπάσει στο πέλαγο βαθιά
κι όλα έχουν σωπάσει

Σαν βουβή ταινία αυτό το απομεσήμερο
Ένας σκύλος τρέχει πίσω απ’ τ’ αυτοκίνητο