Κάποτε
ήταν αιχμηρές
έκοβαν κομματάκια την καρδιά.

Με τα χρόνια
στρογγύλεψαν
λειάνθηκαν
έγιναν πιο σοφές.

Τώρα πια
ακουμπούν
χωρίς να διχάζουν.

Σαν αθέατα χάδια.

Όπως και να έχει
μνήμες ήταν
και μνήμες παραμένουν

θρυαλλίδες
ενός απολιόρκητου βίου
που επιμένει
να παραδίδεται μόνο στη μνήμη τους.