Έλ’ αγεράκι του βουνού και γλυκοδρόσισέ το,
κατέβ’ αχτίδα τ’ ουρανού και γλυκοχάιδεψέ το.
νάνι, νάνι το μωρό μου,
πάρε, ύπνε, τ’ ακριβό μου.

Στ’ αγγελικό του πρόσωπο της Παναγιάς η χάρη
και του παιδιού της ο σταυρός στα στήθια του καμάρι.
νάνι, νάνι στο μαντρί σου,
λαγιαρνακι μου, κοιμήσου.

Τα όνειρ’ ας κατέβουνε χρυσά και μυρωμένα
ν’ ανθοβολούν στα χείλη σου χαμόγελα σπαρμένα.
νάνι, νάνι τ’ αγγελούδι,
νάνι, αμύριστο λουλούδι.

'Λάτε, τρυγόνες, πείτε μου, τι λέτε στ’ ακριβά σας,
το βράδυ σαν τα παίρνετε στα μαλακά φτερά σας.
νάνι, νάνι τ’ αργυρό μου,
πάρε, ύπνε, τ’ ακριβό μου.

Αν λέτε πως τρελαίνεστε, εγώ να πώ πεθαίνω,
γιατί σεις τα `χετε πολλά κι εγώ `να το καημένο.
νάνι, νάνι το μωρό μου,
νάνι το μονάκριβό μου.