Θαύματα ακούω στης Αθηνάς την ξακουσμένη πόλη!
Μαγνητισμός εδώ κ’ εκεί,
πιστεύουνε καλοί κακοί
και μαγνητιζουν όλοι.

Αρχίνισα τον σκύλο μου κ’ εγώ να μαγνητίσω,
βάνω τα χέρια, τι χαρά!
Ευθύς ο σκύλος την ουρά
κουνάγει ομπρός και οπίσω.

Παίρνω μια κότα στην αυλή και βάνω στα φτερά της
τα χέρια μου και καρτερώ...
Τινάζει η κότα το φτερό
και πάγει στη δουλειά της.

Παίρνω σιμά τη γάτα μου, τη σφίγγω, νιαουρίζει...
Δεν καλοπρόφθασα να διώ
και με τα πόδια της τα δυο
τα χέρια μου ξεσχίζει.

Βάνω τα χέρια στο πουγγί και στέκω και προσμένω
σαν πούπουλο γυρίζει αυτό
και το κοιτάζω..., ουδέ λεπτό
δεν είχε τσακισμένο.

Καλά και με καλέσανε σε φίλου μου τραπέζι.
Πίνομε, πίνομε... και αυτό
μ’ όλο το σπίτι, χορευτό
αρχίνισε να παίζει.

Πάμε να μαγνητίσομε και του Διός μια στήλη.
Γυρίζει η στήλη εδώ κ’ εκεί...
Μας `φάνη η θάλασσα φακή
και ο ουρανός σφονδύλι.