Τρεις το πρωί,
το πρόσωπό σου ραγισμένο στο μυαλό μου,
στα γκρίζα φώτα σε ζητώ.
Τρεις το πρωί,
και δεν αντέχω να μιλώ στον εαυτό μου,
για σένα μόνο ξενυχτώ ...

Δεν ξέρω αύριο πού θα `μαι,
αν σε ξεχάσω, αν σε θυμάμαι.
Δεν ξέρω αύριο πού θα `μαι,
απόψε χάνομαι για σένα
και φοβάμαι!

Τρεις το πρωί,
την μοναξιά μου στο κρεβάτι πάλι στρώνω,
βουλιάζω μέσα στο κενό.
Τρεις το πρωί,
με τις σιωπές σου την καρδία μου να κλειδώνω,
τι είναι απ’ όλα αληθινό ...

Δεν ξέρω αύριο πού θα `μαι,
αν σε ξεχάσω, αν σε θυμάμαι.
Δεν ξέρω αύριο πού θα `μαι,
απόψε χάνομαι για σένα
και φοβάμαι!